Í umræðum undanfarinna daga hefur verðið óljóst hvort þetta séu þrjár óskyldar deildir eða ein sem gengur undir þremur nöfnum:
Greiningardeild
Þjóðaröryggisdeild
Leyniþjónusta
Björn Bjarnason sagði einhversstaðar, í útvarpinu minnir mig, að þetta væri sami hluturinn, þessi frétt Fréttablaðsins (27. ágúst) styrkir það minni mitt: ,,Sú deild var þá nefnd þjóðaröryggisdeild en nú virðist ráðherra hafa stigið skrefi lengra og kallar hana fullum fetum leyniþjónustu." (http://www.visir.is/apps/pbcs.dll/article?AID=/20060827/FRETTIR01/60827021/1092)
Björn skrifar aftur á móti á heimasíðu sinni tveimur dögum síðar, 29. ágúst, þetta: ,,þegar ég ræði um nauðsyn þess að efla löggæslu, ... kynni hugmyndir um þjóðaröryggisdeild eða segjast ætla að beita mér fyrir umræðum um leyniþjónustu." (http://bjorn.is/dagbok/2006/08/#d29)
Þetta lítur út eins og ráðherra dóms- og kirkjumála hafi ekki ákveðið sig hversu margar deildir hann vilji.
Reyndar fékk ég æðislega hugmynd um daginn: Að rétt væri sitja í bíl fyrir framan hús ráðherra í nokkrar klukkustundir og skrifa niður allt sem sést, t.d. klukkan hvað ráðherra yfirgefur húsið, hvað hann borðar, hvað sé í ruslafötunni o.s.frv. Þessa skýrslu mætti svo senda ráðherraembættinu undir fyrirsögninni:
STASI.
Það er nefninlega eitt að sérstök deild lögreglunnar hafi óskilgreinda lagaheimild til njósna og annað að sækja um heimild til hlerana o.s.frv. þegar rannsókn lögreglu gefur tilefni til að sækjast eftir slíku, eins og venjan hefur verið hingað til.