Þegar fjallað er um gesti í (oftar en ekki amerískum) kvikmyndahúsum, lenda myndir nær alltaf
beint í sætum. Og ekki bara fyrsta sætinu, heldur líka öðru, þriðja og fjórða. Þetta þykir mér skrýtið.
Nú sit ég hér í galtómu herberginu mínu, eftir að hafa tekið til í allan dag. Húsmeistarinn kemur eftir hálftíma til að gera úttekt og taka lykilinn af mér. Þá er ekkert eftir nema eitt Abschiedsparty heima hjá Sebastiaani í kvöld, og á fætur kl. 3:30-4:00 í nótt. Leigubíllinn kemur svo kl. 4:30.
Það er búið að snjóa villt og galið í gær og í dag, vonandi raskar þetta hvorki umferð né flugi í fyrramálið.
Víst er mig farið að hlakka til, smá.
Þrír dagar enn. Það er aðeins byrjað að móta fyrir fiðringi.
Svo kleif ég 1750 m. hátt fjall í Bayern á laugardaginn og renndi mér niður á sleða!
Í dag fékk ég einkunn fyrir seminarið sem ég sat, 1,0 fyrir referatið og 1,7 fyrir hásarbætið sem þýðir ingesamt 1,3 fyrir semínarið. Ég er nokkuð sáttur bara.
Þetta finnst mér fyndið: ,,[...]og þar verði breytingar, þó sé óákveðið hverju verði breytt, [...]"
Tilhvers í djeskotanum er handboltadómarinn að þessu!? Er svona lítið að gera í ráðuneytinu að hann hugsaði með sér: ,,Hmm. Lítið að gera á næstunni (fyrir utan að myrða RÚV), best að skemma framhaldsskólann bara líka (það þýðir fullt af fundum, og það þýðir bara eitt: KLEINUR!!!"